Journée Mondiale de l'Eau

Wereldwaterdag. Ze zagen er snoezig uit, de zeehondjes. Daarom worden ze ook tentoongesteld natuurlijk; niemand denkt er immers aan met de kindjes naar een bassin vol waterratten te gaan kijken. Het water van die snoezige, veredelde waterratten wordt hergebruikt voor het bassin van de nijlpaarden. Of die het zouden appreciëren dat ze nu in het stinkende water van de zeehondjes moeten baden, vroeg ik me af. En ook of de zeehondjes, net voordat het water via pompen en buizen van eigenaar verandert, expres nog eens hun gevoeg doen, alleen om die zuiderse nijlpaarden wat te pesten. Of gewoon uit verveling. Wat wil je als je woont in de Antwerpse zoo in plaats van op de Waddeneilanden. Van buitenaf bekeken is het soms continu komkommertijd in België. In Mama Afrika leven 300 miljoen mensen zonder degelijke toegang tot drinkbaar water. Jaarlijks verbetert de toestand voor zo'n kleine tien miljoen onder hen. Het duurt dus wellicht nog een tijdje vooraleer de Afrikaanse kindjes hier naar snoezige waterdiertjes - ratten of andere - zullen gaan kijken.

De Wereldwaterdag is in Dakar in elk geval niet onopgemerkt voorbijgegaan. Overal in de stad hingen affiches, die weliswaar vochten om aandacht met de affiches voor de Islamitische conferentie eerder deze maand. Er was een hele conferentiezaal voorzien voor het Internationale Watersalon. En daar stond, tussen de vele stands van Duitse, Chinese en Belgische bedrijven, jawel hoor, een stand van PARPEBA, het grootste project van BTC in Senegal. Maar laat ik daar niet teveel over uitweiden. De inkom was namelijk veel interessanter. 'De inkom' zegt u? Inderdaad: een feestelijk uitgedoste fanfare, drie of vier dansgroepen, nog eens twee muziekgroepen die de fanfare vergezelden met hun tamtams, vuurspuwers (waterdag, weet u wel), een reus op stelten, en een lange rode loper voor... de president. Maar zelfs het feit dat de president zijn redelijk uitgemergelde kat stuurde en ook wel twee redelijk goedgevulde ministers mocht de feestvreugde niet deren. Er werd gedanst alsof hun leven ervan afhing! In Senegal is elke reden goed om te feesten... En het moet gezegd: de meeste Senegalezen hebben drinkbaar water. Althans redelijk drinkbaar. Een goede reden om te feesten denk ik zo.