Champ de cours: leeuwenspel!

Onder het motto 'de boog kan niet altijd gespannen staan' (en dat was vorige vrijdag wel degelijk het geval) besloten Antoine (mijn collega-vrijwilliger en colloc.) en ik zaterdag een uitstapke te maken naar het eiland Ngor, in een ijdele poging die toebab-huid van ons af te gooien. Zoals ik al zei, ijdel. Het eilandje lag juist voor de kust, mooi strand, teveel toebabs. Terug aan de overkant, in de gelijknamige wijk (Ngor), stootten we op een braakliggend terrein met enkele honderden kinderen en pubers die over het plein uiteen zwermden zoals een kudde Waalse politici die de belastingscontroleur over de vloer krijgen.

De twee toebabs gooien zich er dus midden in, en staan plotseling oog in oog met een dreigend brommende bodybuilder, helemaal verkleed en geschminkt...

De gasten rond ons maken dat ze weg zijn, en wij... bon, ik heb Antoine nog nooit zo snel zien lopen. Aah les blancs dans l'Afrique des sauvages! Het bleek om een "champ de cours" te gaan, een spel waarbij enkele mannen zich verkleden als leeuwen - of leeuwinnen, te herkennen aan de jurk en de tanga, strakke Senegalese humor - en kinderen beetgrijpen en hen in het midden "gevangen" zetten. Omstaanders konden hen met bonnetjes vrijkopen voor 200 CFA, das zo'n 35 cent.

We kochten er natuurlijk een aantal vrij. Heel de tijd klonken er Djembe's... als ik me nog niet in Afrika voelde, dan was het toen wel degelijk van dadde! Niet slecht om een zaterdagmiddag te vullen.

Op de terugweg naar Sacré Coeur, onze wijk die een stuk dichter naar het centrum ligt, stootten we op de "concurrentie": European Commission, en USAID, de laatste een enorm complex verscholen achter hoge muren, het spijt me, maar foto's maken was verboden. Ik kijk al uit naar hun opendeurdag.